globinfo
freexchange
Μιλώντας
στην Κ.Ο του ΣΥΡΙΖΑ, ο Αλέξης Τσίπρας
είπε αυτό που όλοι γνώριζαν από καιρό.
Ότι το ΔΝΤ σπέρνει μόνο την καταστροφή.
Εξέθεσε
επίσης εύστοχα τον παραλογισμό που
διέπει τους Ευρωπαίους εταίρους, που
από τη μια απαιτούν την παρουσία του
ΔΝΤ στις διαπραγματεύσεις με τις
καταστροφικές πολιτικές του και από
την άλλη, δεν αποδέχονται την πρότασή
του για διαγραφή χρέους. Είναι δηλαδή
σαν να θέλουν να εξασφαλίσουν απόλυτα
την καταστροφή μέσω ακόμα μεγαλύτερης
ύφεσης για την Ελληνική οικονομία, όπως έχει ήδη περιγραφεί από το blog.
... η
κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε
είναι ότι κυριαρχούν οι θέσεις του
ΔΝΤ σε ό,τι αφορά τη σκληρότητα των
μέτρων και από την άλλη οι θέσεις της
Ευρώπης σε ό,τι αφορά την άρνηση
οποιασδήποτε συζήτησης για την
βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους. Το
αποτέλεσμα είναι να καταλήγουμε σε
προτάσεις που δεν διέπονται από καμία
απολύτως ορθή λογική. Αντίθετα τα
μέτρα που προτείνονται οδηγούν σε
επανάκαμψη της ύφεσης και σε περαιτέρω
όξυνση των ανισοτήτων, ενώ η εσκεμμένη
τύφλωση μπροστά από το μέγα θέμα στη
μη βιωσιμότητα του χρέους οδηγεί σε
παράταση της αβεβαιότητας και σε
συντήρηση της συζήτησης και των
επιφυλάξεων για το ίδιο το μέλλον όχι
μόνο της Ελλάδας, αλλά και της Ευρωζώνης.
Τελικά
αυτό που μας ζητείται είναι να
αποδεχθούμε μια Συμφωνία που όχι μόνο
δεν θα λύνει το πρόβλημα αλλά θα
παρασύρει μια οικονομία που είναι
έτοιμη να ορθοποδήσει και πάλι μετά
από πέντε χρόνια σκληρής λιτότητας
και φαύλου κύκλου, λιτότητας ύφεσης
να την παρασύρει και πάλι σε μια
υφεσιακή δίνη και σε μια αβεβαιότητα
που αποτελεί μόνο αντικίνητρο για
οποιαδήποτε στρατηγική επένδυση.
Αν
λοιπόν στόχος είναι η συνέχιση ενός
προγράμματος έμπνευσης ΔΝΤ, το οποίο
όλοι στον κόσμο γνωρίζουν ότι απέτυχε,
όχι μόνο στην Ευρώπη, και μάλιστα η
συνέχιση του χωρίς καμία απολύτως
ρύθμιση του χρέους, τότε δεν αφήνεται
κανένα περιθώριο επιλογής, στο Ελληνικό
Κοινοβούλιο, όχι μόνο στο ΣΥΡΙΖΑ, όχι
μόνο στην Ελληνική Κυβέρνηση.
Εμείς
είμαστε υποχρεωμένοι απλά να πράξουμε
το καθήκον μας, να μην υποκύψουμε σε
πιέσεις και εκβιασμούς χωρίς κανένα
αποτέλεσμα, χωρίς καμία ορατή λύση.
Και
σε αυτό το σημείο, νομίζω, έρχεται η
στιγμή που και οι εταίροι μας να
μιλήσουν ξεκάθαρα. Θέλουν λύση στο
πρόβλημα της Ελλάδας ή επιθυμούν αυτό
το πρόβλημα να διαιωνίζεται διαρκώς
και να επανέρχεται; Αν επιθυμούν το
ΔΝΤ να είναι μέρος της συμφωνίας
κουβαλώντας μαζί τις αποτυχημένες
συνταγές του, πως είναι δυνατόν να
αποδέχονται αλά καρτ το ΔΝΤ; Να
αποδέχονται μεν τα σκληρά του μέτρα
αλλά όχι τις προτάσεις του για διαγραφή
χρέους. Και σε κάθε περίπτωση δεν
πρέπει να ξεχνάμε ότι είναι και το ΔΝΤ
– δεν έπεσε σήμερα στην Ελλάδα, είναι
πέντε χρόνια εδώ – και έχει εγκληματικές
ευθύνες για τη σημερινή κατάσταση
πραγμάτων στη χώρα. Ήταν το ΔΝΤ που
έκανε λάθος, όπως το ίδιο παραδέχθηκε,
τους πολλαπλασιαστές υπολογισμού της
ύφεσης. Ζήτησε βέβαια συγγνώμη, αλλά
η συγγνώμη αυτή δεν βοήθησε τους
ανθρώπους που έχασαν τις δουλειές
τους να ζήσουν ξανά μια ζωή με
αξιοπρέπεια, ούτε τάισε τους χιλιάδες
φτωχούς και κοινωνικά αποκλεισμένους.
Δεν αύξησε τις συντάξεις, ούτε ξανάνοιξε
τις μικρές επιχειρήσεις που έβαλαν
λουκέτο κατά χιλιάδες στον τόπο μας.
Απλώς αποτέλεσε μια κυνική ομολογία
των τεχνοκρατών χωρίς καμία απολύτως
συνέπεια στην πράξη.
|
Comments
Post a Comment