του
Διονύση Ελευθεράτου
Μέρος
3ο - Η «κομψή» ομολογία της Φάνης Πετραλιά
και ο… άθλος της Στέγης
Είναι,
όμως, «κοινό μυστικό» ότι η πραγματική
«λυπητερή» υπερβαίνει -ίσως κατά πολύ-
τα 20 δισεκατομμύρια ευρώ, εάν προσμετρηθούν
«ομιχλώδεις» δαπάνες που φορτώθηκαν
«σιωπηρά» στο ελληνικό Δημόσιο. Όσο για
την -πάλαι ποτέ πολυδιαφημισμένη- «μεγάλη
συνεισφορά» των ιδιωτών και των χορηγών,
αρκεί να θυμηθούμε τι είχε πει το
καλοκαίρι του 2004 η ίδια η Φάνη
Πάλλη-Πετραλιά: «Ο Έλληνας πολίτης είναι
ο μοναδικός χορηγός των Αγώνων». Το
ανέφερε σε συνέντευξή της που δημοσιεύθηκε
στην «Ελευθεροτυπία», στις 5 Ιουλίου
2004. Την εποχή της γενικής ευφορίας για
τις επιδόσεις της εθνικής ποδοσφαιρικής
ομάδας στο Euro 2004 (την προηγούμενη ημέρα
είχε αναδειχθεί πρωταθλήτρια Ευρώπης),
η διατύπωση μιας αλήθειας για τους
Ολυμπιακούς Αγώνες δεν κόστιζε πολύ...
Σε αυτόν
τον παροξυσμό γκλαμουριάς δυο πράγματα
αξίζει να ξεχωρίσει κανείς: ένα «έμβολο»
κι ένα σύμβολο! Οι «πονηρές», οι... βολικές
καθυστερήσεις ήταν το όπλο με το οποίο
«εμβολίστηκαν» -κι εν τέλει καθηλώθηκαν-
οι όποιες αντιδράσεις θα μπορούσαν να
έχουν προκληθεί από τη διόγκωση του
κόστους. «Μα, να γίνει η χώρα ρεζίλι; Ας
είναι υπερκοστολογημένα, τώρα, τα έργα
-σημασία έχει να προλάβουμε...».
Ω ναι,
πρόλαβαν να κάνουν ακόμη και την περιττή
στέγη Καλατράβα! Αυτό ακριβώς είναι το
σύμβολο. Σύμβολο ματαιοδοξίας,
νεοπλουτισμού, κομπασμού της «ισχυρής
Ελλάδας».
Η στέγη
Καλατράβα κόστισε 350 εκατομμύρια ευρώ,
δηλαδή το 54% ολόκληρου του ποσού (651
εκατ.) που είχαν ξοδέψει οι Πορτογάλοι
για να κατασκευάσουν ή να ανακαινίσουν
τα γήπεδά τους, εν όψει του Euro 2004! Θέλετε
να λάβουμε υπόψη άλλον υπολογισμό,
σύμφωνα με τον οποίο στην Πορτογαλία
το πραγματικό, τελικό κόστος των γηπέδων
ανήλθε στα 800 εκατ. ευρώ; Ωραία. Η περιττή
στέγη Καλατράβα κόστισε κάτι λιγότερο
ή κάτι περισσότερο του μισού (από 44% έως
54%) των χρημάτων που ξόδεψαν οι Πορτογάλοι
για κάτι 100% αναγκαίο.
Τα
Ολυμπιακά Ακίνητα είχαν προϋπολογισμό
ενός δισεκατομμυρίου ευρώ και
απροσδιόριστο, σίγουρα μεγαλύτερο,
τελικό κόστος. Έξι χρόνια αργότερα μόλις
και μετά βίας απέδιδαν 30 εκατομμύρια
ευρώ ετησίως. Αναξιοποίητες εγκαταστάσεις,
λιγότερο πράσινο, λιγότεροι ελεύθεροι
χώροι (σε Γαλάτσι, Μαρούσι, Νίκαια,
κ.λπ.), περισσότερο τσιμέντο σε παραλίες
(Σχινιάς, Αγ. Κοσμάς) και περισσότερη
ασχήμια είναι το κληροδότημα της
διοργάνωσης. Μαζί με αυτά και το σκάνδαλο
του συστήματος ασφαλείας «C4I»: πάλι καλά
που αναγνωρίστηκε κι ένα επιμέρους
σκάνδαλο, μέσα στο τερατούργημα των
Αγώνων του 2004.
Πηγή:
Comments
Post a Comment